Ruwaard van Putten ziekenhuis

Hoef ik alsjeblieft niet opgenomen te worden in een Nederlands ziekenhuis?

Mijn eigenste dochter heeft een opname maar net overleefd. Na een aantal keren met een kuurtje naar huis gestuurd te zijn, en iedere keer weer met spoed terug naar het OLVG, werd eindelijk de goede diagnose gesteld.
Na de operatie werd het zakje met antibioticavloeistof (tijdens het verversen) van de patiënt naast haar verwisseld met die van mijn dochter....Weer alarm!
Na enkele maanden bleek, dat de bacterie toch nog niet geheel verdwenen was en soms weer actief werd. In een ander ziekenhuis (je moet toch een keuze maken niet?) is een eind gemaakt aan de aanwezigheid van deze bacterie.
We mogen van geluk spreken!

Een vriend van mij ligt nu in het OLVG. Volgens hem één van de beter beoordeelde ziekenhuizen.
Er is een stukje darm weggehaald. Na een dag of 5 voelde mijn vriend dat het fout ging. Hij meldde dat bij de dienstdoende zuster. Wat een pech nou. Deze zuster had haar dag niet of was gewoon iedere dag een kreng van een wijf. Ze sprak mijn vriend niet aan toen hij haar had opgeroepen met de rode knop, keek alleen op de meterstanden op beeldschermen die om het bed heen geposteerd stonden en liep weer weg.
Mijn vriend werd daar ontzettend boos over en tegelijkertijd hulpeloos van. Gelukkig gaven na enige tijd de meterstanden vanzelf aan dat er sprake was van een zorgwekkende situatie en werd mijn vriend met spoed ten tweede male geopereerd.
Maar het ging van kwaad tot erger. Hij ligt daar maar. Gelukkig komen er kennissen en vrienden langs. Op een gegeven moment kreeg mijn vriend last van opborrelend maagzuur. Er werd een slangetje via de neus naar de maag geleid. Daar zou het maagzuursap doorheen moeten gaan lopen. Maar dat gebeurde niet....
Gelukkig was er een vriend aanwezig die het verplegend personeel daar op wees.
Het voelt alsof je overgeleverd bent aan de omstandigheden van de dag....

Dan de vriend van mijn moeder. Had zijn onderbeen gebroken vlak boven de enkel. Werd geopereerd in Den Bosch. Daar moest een plaatje met schroefjes bij te pas komen. Eenvoudige operatie zou je zeggen. Was het eigenlijk ook wel.
Maar met de absolute hygiëne werd wat minder rekening gehouden. (Of werd er een plaatje met schroeven voor de tweede keer gebruikt? Wie zal het zeggen? )
Na een dag of wat begon de boel verschrikkelijk te ontsteken...
Ach, doen we even een kuurtje toch?
Twee "kuurtjes" verder en iedereen om de patiënt heen begon te denken aan een "einde oefening" scenario, zo zorgwekkend zag mijn moeders vriend er uit.
Net op tijd werd hij opnieuw onder het mes genomen en werd de wond totaal ontsmet. Hij leeft gelukkig nog en wordt morgen 81 jaar.

En nu het Ruwaard van Putten ziekenhuis te Spijkenisse. Onnodig overleden patiënten. Door misselijk makend slecht functioneren van hoog opgeleid personeel....

Oh wat wil ik graag in één klap doodgaan. Alsjeblieft niét in een Nederlands ziekenhuis. Daar kom je alleen met mazzel weer levend uit.....